საქმე № კატეგორია: მზომელი მიწის. თუ: მარადი. მორიგი. ქმარი

საქმე № კატეგორია: სევდიანი პოეტი

ყველა დროს

ყველა დროსლეღვი დამწიფდა. ჩვენ გვყოფნიდა ულუფა ჩიტის. და ბედი-ბუდე მოარულ ჭერს-ფოთოლს მივანდეთ. მთვარის პეშვიდან თაფლის თვეებს ვცვლიდით და ვცლიდით. ირგვლივ ვარსკვლავებს მოეხლართათ ბრინჯაოს ბადე. მერე...

შობამდე

შობამდემკერდი თაფლის მდინარეებს ვეღარ იტევს. მერამდენედ. ჩემი მუცელი თვალისჩინით ავსებულა. და მერამდენედ. მათ ისევ უკვირთ: როგორ აყვავდა ალუბალი შუა ზამთარში. საკვირველია. ბნელი საშო – მზის მდინარის უ...

ენა

ენანუ ვილაპარაკებთ. ფრთხილად.სიჩუმეა გასაღები,სხეულებს რომ ანიჭებსრენტგენულ უნარს –იშიფრებიან საიდუმლო კოდებიდუმილში.ნუ მეტყვი როგორ გვესმოდესთუ დავხუჭავთ თვალს,რომ არ გვესმის ერთმანეთისსინათლის დავიწ...

სიცივის ფაქტორი

სიცივის ფაქტორიმე გამეყინა ხელები, ფეხები, გრძნობები,შენ გაგეყინა სული და ტვინი,მას გაეყინა წყლის ორთქლი ფანჯარაზე,ჩვენ გვცივა და მიზეზი ვერ გვიპოვია.ჩვენ არ გვესმის ერთმანეთის,რადგან პირიდან სიტყვები...

მამა

მამამისი ხელების გამჭვირვალე ფაიფური როცა მეხება, მე უძლური ვარ და დამყოლი. სხეული გრძნობს, როგორ ვზვავდები უმზეო სიტყვა ჩაკეტილი ძვლების შიგნით. ქაფის აფრებით ისევ ვხმაურობ. ამ დროს ცდილობს დამიმორჩ...

სამაგიერო

სამაგიეროვკბეჩ ვაშლს და ვფიქრობ ყველა წინამორბედზე, ვისაც ასეთი - წითელი, ან არაასეთი - ყვითელი, მწვანე, პატარა, სავსე,...

აღდგომამდე

აღდგომამდე რაღაც ხომ უკვე შეიცვალა -ჩემი თითები, ადრე რომ მინდორსმაქმანებში ამინანქრებდნენ, უკვე შავია - ფიქრის ლექებმა გამოჟონესთვალის მწვანე კაკლებიდან - წენგოებიდან.დღეიდან მეტად დაბნელდება - ძვლებ...

6

6 თმის მდინარეს მის მხარზე ვფენდი და სავსე, უხმო აღსარება ვერდატეული უბიდან უხვად იღვრებოდა, თითქოს რძე ცაზე – განთიადის ტრაექტორია. ყველა წვრილმანი, რაც გადამრჩა მის ტერფებთან უნდა დამეგო. ის დაწვებო...

7

7 მას შეუძლია დამარწმუნოს, შეუსწოროს ნაწიბურები შემოცვეთილ ფოტოსურათებს, შეარბილოს მკვეთრი პროფილი, გამოხედვაში დრეკადი ნდობა შეურიოს., დაგასახლოს მფეთქავ კუნძულზე, სადაც დაკარგულ ნივთებს პოულობ... თუ...

ლოცვა

ლოცვა ცდილობს განრისხდეს, თრთვილად აქცევს ცვარს და ცის ნატირს. მოსულა მარტი. ლერწამს ბაძავენ წეროები – ყელს იღერებენ, სალამურები წერენ ბგერებს, ფერებს. და ვისმენ: როგორ ვგრძელდები მღვიმის ზევით, მფეთქ...

1

1 მე თანახმა ვარ, დაიკავო ჩემი ოთახი და რა თქმა უნდა, ეს არაფრით არ გავს დარჩენას, როცა რჩებოდი განუყრელად, გადასარჩენად ავადმყოფობის, სიტყვებად რომ ვერ გამოვთქვამდი. და ყველაფერი ერთხელ ნანახს ოდესღა...

3

3 და ხილვა უფრო ნათელია. გაამირაჟებს დღევანდელ ამინდს: დათარეშობს ქარი ფარულად, მფრთხალი ქალაქი აკრეფილა და გაპარულა. ხილვა კი უფრო ნათელია: მტერთა ბლინდაჟებს უახლოვდება. “ომის ღმერთებს შეხსნეს ავშარა...

2

2 შეუცვლელია შენი სიტყვა, როგორც ყოველთვის. და ყველა ლოცვა ცისგან ბილიკს ჯიუტად უხვევს. უკვე თენდება და განთიადს ერევა მწუხრი. მე კი შენს ხმაში გადამსხვრეულ მიხაკს მოველი. ვფიქრობ: ჩერდები დნეპრთან ახ...

ლოცვასავით

თანა ხმა(პოემა)“რად უნდა განრისხდეს ღმერთი შენს ხმაზე?”ეკლესიასტე, 5, 5 “მითხარი, ჩემი სულის შეყვარებულო.სად აძოვებ,სად ისვენებ შუადღის ხვატში,რომ ფუჭად არ ვიხეტიალოშენი მეგობრების ჯოგებში?”ქებათა-ქებ...

8

8 ვყოფილიყავი შენი სიტყვა და თუკი დღემდე გულში მინახავ საიდუმლოდ, ვერასგზით მამხელ ბაგეებს შორის შეკავებულს ტკივილის შემდეგ, მანამდე ენით გამოუთქმელს, ან ჯერარნახულ სინათლეს, თაფლში ათინათი რომ იღვენთ...

გალაკტიონ ტაბიძე ,,ათოვდა ზამთრის ბაღებს\"

,,თავისთავად ცხადია, რომ პოეტურ ხილვებს ამ ლექსში სრულიად ორგანული ადგილი უჭირავთ, მაგრამ ეს თავისთავად ზუსტი და შთამბეჭდავი სურათები აქ მაინც სინამდვილის უმოძრაო, მკვდარ ასლებად წარმოგვიდგებოდა, ყველ...

მირზა გელოვანი ,,საუბრისას\"

,,მინდვრებში რუებად წავიდა წყალი. გალღვა მიწაზე გაფენილი ყინულის ქურქი და ჰაერში დადგა სიახლის სუნი. მე დავდიოდი ერთი საათი შენი წერილით და მაგონდებოდა თბილისი რომელიღაც გაზაფხულის რომელიღაც დღეს: მე...

გალაკტიონ ტაბიძე ,,ოფორტი\"

,,საოცარი ბედი ხვდა წილად ამ კაცს, მას ვეღარ ცნობდნენ თვით უახლოესი ადამიანებიც, რადგან იგი მიუწვდომელი იყო მათი ჩვეულებრივი მხედველობისათვის.მხოლოდ სიკვდილმა დაუბრუნა მას თავისი სახე, და ვიდრე მიწას...