ქალი ვნახე კაფე ❝ნალში❞...
რაღაც ვნების ქარმა გამკრა.
ჩამივარდა გულში, თვალში,
ის კი უცებ სადღაც გაქრა.
იმის შემდეგ დრო გავიდა,
დამავიწყდა ქალი თითქოს,
მაგრამ ვგრძნობდი, რომ არ მინდა,
ვგრძნობდი - სული შველას ითხოვს.
ვიხსენებდი მის ორ მნათობს,
ცისფერ სხივებს რომ სტყორცნიდა
და ვხვდებოდი, როგორ მათრობს,
ის კი, ალბათ, სხვას კოცნიდა.
დამყვებოდა მცირე დარდი
და მირტყამდა, როგორც დენი.
ბავშვობიდან კი ვარ მარდი,
მაგრამ მაშინ, დავიბენი.
არ ვიცოდი მისი გვარი,
სახელი და ეროვნება.
არ ვიცოდი: ჰყავს კი ქმარი?
- იქნებ იმას ემონება.
მაგრამ, ბოლოს მაინც ვნახე,
ვერაზეა კაფე ❝გირჩა❞.
იქ დავუგე ლექსის მახე
- იქ კი ვეღარ გადამირჩა...
1998
ნიკო გომელაური
• 🎭 ✍ გომელაური ✍ 🎭
რაღაც ვნების ქარმა გამკრა.
ჩამივარდა გულში, თვალში,
ის კი უცებ სადღაც გაქრა.
იმის შემდეგ დრო გავიდა,
დამავიწყდა ქალი თითქოს,
მაგრამ ვგრძნობდი, რომ არ მინდა,
ვგრძნობდი - სული შველას ითხოვს.
ვიხსენებდი მის ორ მნათობს,
ცისფერ სხივებს რომ სტყორცნიდა
და ვხვდებოდი, როგორ მათრობს,
ის კი, ალბათ, სხვას კოცნიდა.
დამყვებოდა მცირე დარდი
და მირტყამდა, როგორც დენი.
ბავშვობიდან კი ვარ მარდი,
მაგრამ მაშინ, დავიბენი.
არ ვიცოდი მისი გვარი,
სახელი და ეროვნება.
არ ვიცოდი: ჰყავს კი ქმარი?
- იქნებ იმას ემონება.
მაგრამ, ბოლოს მაინც ვნახე,
ვერაზეა კაფე ❝გირჩა❞.
იქ დავუგე ლექსის მახე
- იქ კი ვეღარ გადამირჩა...
1998
ნიკო გომელაური
• 🎭 ✍ გომელაური ✍ 🎭
