მარიამ წიკლაური ქართულად / ფრანგულად. Mariam Tsiklauri en géorgien / en français

მარიამ წიკლაურის ლექსს \"რა ვუთხრათ შვილებს“ კითხულობენ: ქართულად - მარიამ წიკლაური, ფრანგულად - ბაჩანა ჩაბრაძე (მთარგმნელი). ჩაწერილია პოეზიის საერთაშორისო დღესთან დაკავშირებით, \"ცოცხალი წიგნების\" და მილანის საზოგადოება \"სამშობლო გულით სატარებლის\" ერთობლივი პროექტის ფარგლებში. ლექსის ფრანგული თარგმანი შესულია კრებულში \"მე ბევრი ვარ: თხუთმეტი ქართველი პოეტი ქალი\", გამომცემლობა ლ'ენვანტერი, პარიზი 2021: https://www.amazon.fr/Je-suis-nombreu...
გამოყენებული მუსიკა: ერნესტო კორტასარის Beethoven's Silence Concerto.

« Que dirons-nous à nos enfants » de Mariam Tsiklauri. Lecture en géorgien par Mariam Tsiklauri, lecture en français par B. Chabradzé (traducteur). Enregistré à l'initiative des Livres Vivants et de la société milanaise « Con la Georgia nel cuore » à l’occasion de la Journée mondiale de la poésie. La traduction française du poème fait partie du recueil « Je suis nombreuses : Quinze poètes géorgiennes », éditions L'Inventaire, Paris 2021 : https://www.amazon.fr/Je-suis-nombreu...
Musique utilisée : Ernesto Cortazar - Beethoven's Silence Concerto.

რა ვუთხრათ შვილებს

რა ვუთხრათ შვილებს,
როცა ომიდან დავბრუნდებით?
როცა მშვიდობიდანაც დავბრუნდებით,
როცა სიკვდილიდანაც დავბრუნდებით,
რას ვეტყვით შვილებს,
ყველგან სიყვარულს ვეძებდით
და ვერსად ვიპოვეთ,
თავისუფლებას ვეძებდით და
მონობაში მივაკვლიეთო?
ბედნიერებას ვეტრფოდით და
უბედურებაზე ვიქორწინეთო?
რას ვეტყვით შვილებს,
ვერ ვიპოვეთო ღმერთი ცაში,
სახლი - მიწაზე,
შემოგვერღვაო ჰორიზონტები,
ვერ დავიცავით სიმყუდროვე
ჩვენი ტაძრების?
რას ვეტყვით შვილებს,
რისთვის გაჩენდით -
თქვენს ჩვილ სულებზე
რომ ვმდგარიყავით,
როგორც კიბის საფეხურებზე,
და გვეხოხა ზევით, ცისაკენ
და მაინც მიწა გვფარებოდა თავზე
საბრალოთ?

აჰა, ტანჯვა - თქვენი ბეთლემი.
თავად შვით ღმერთი,
რომელიც თქვენი ტოლი იქნება,
უფრო მეტად დაგიდგებათ
მხარში დაღლილებს.

მარიამ წიკლაური
კრებულიდან „100 ლექსი“, ინტელექტი 2014

Que dirons-nous à nos enfants

Que dirons-nous à nos enfants
Quand nous reviendrons de la guerre ?
Quand nous reviendrons de la paix aussi,
Quand nous reviendrons de la mort elle-même,
Que leur dirons-nous ? –
Que nous avons cherché l’amour partout
Et ne l’avons trouvé nulle part ?
Que nous avons cherché la liberté
Et l’avons trouvée dans l’esclavage ?
Que nous avons aspiré au bonheur
Et avons épousé le malheur ?
Que leur dirons-nous ? –
Que nous n’avons trouvé ni Dieu dans les cieux,
Ni maison sur la Terre ?
Que nous avons vu nos horizons se découdre
Et n’avons pas pu protéger la sérénité
De nos temples ?
Que leur dirons-nous ? –
Que nous les avons mis au monde
Pour nous tenir debout sur leurs âmes infantiles,
Comme sur des marches d’escalier,
Afin de ramper vers le haut, vers les cieux,
Tout en restant couverts de terre,
Tels des misérables ?

Voici la souffrance – votre Bethléem :
Donnez naissance, par vous-mêmes, à un Dieu
Qui sera votre égal
Et vous soutiendra davantage
Lorsque vous serez à bout de forces.

Mariam Tsiklauri
Traduit du géorgien par B. Chabradzé
Du recueil « Je suis nombreuses : Quinze poètes géorgiennes », éditions L'Inventaire, Paris 2021 : https://www.amazon.fr/Je-suis-nombreu...