Life after the war | ცხოვრება ომის შემდეგ | Chai Khana

In 1992-1993, during the armed conflict between Georgia and Abkhazia, Iveria was one of the first buildings where internally displaced people were settled. For 13 years, it was the most famous shelter for the displaced in Georgia. The main protagonist of the film, Nona, spent almost half of her forced exile at Iveria. This hotel became a microcosm of internally displaced persons, uniting several lost cities within one building. Despite living in the city center, the residents remained isolated. In 2004 Iveria was sold. After the Rose Revolution in Georgia, all reminders of forced migration slowly vanished from the center of the capital. Today, however--30 years after the fighting--there are still displaced people waiting for permanent housing. Authors: Tamar Mshvenieradze, Mariam Jachvadze Editing: Giorgi Dekanoidze Camera: Vano Andiashvili _ _ _ 1992- 1993 წლებში, ქართულ- აფხაზური ომის დროს, სასტუმრო “ივერია” ერთ-ერთი პირველი შენობა იყო, რომელიც დევნილთა ვერტიკალურ ჩასახლებად გადაიქცა. დაახლოებით 13 წელი ის იძულებით გადაადგილებულ პირთა საცხოვრებელი იყო. ამ ვიდეოს გმირმაც, ნონამ, დევნილობის წლების თითქმის ნახევარი ივერიაში გაატარა. სასტუმროს ეს შენობა დევნილთა ერთგვარ მიკრო სამყაროდ იქცა, რომელმაც რამდენიმე დაკარგული ქალაქი ერთ კორპუსში მოაქცია. ცენტრში ცხოვრების მიუხედავად, აღმოჩნდა, რომ მაინც იზოლაციაში იყვნენ. 2004 წელს “ივერია” გაიყიდა. ვარდების რევულიციის შემდეგ, ქალაქის ცენტრიდან დევნილობის კვალიც ნელ-ნელა ქრება. 30 წლის შემდეგ ქვეყანაში არიან დევნილები, რომლებიც ბინის მიღებას დღესაც ელოდებიან. ავტორები: თამარ მშვენიერაძე, მარიამ ჯაჭვაძე მონტაჟი: გიორგი დეკანოიძე კამერა: ვანო ანდიაშვილი More about Chai Khana: Website: https://chaikhana.media/en Facebook:   / chaikhana.media   Twitter   / chaikhanamedia   Instagram   / chaikhanamedia