My grandparent’s house, where I used to spend my summer holidays, always seemed scary to me. When I recall my childhood, I remember feeling fear and loneliness, mixed with a sense of mysticism. There was a time when I perceived objects as living things. I also imagined that my childhood home was very far from the rest of the world, standing alone in the backwoods.
I always deliberately tried to avoid the hallway on the second floor. The door leading to the living room on that floor was always open and the photos of the dead stared down at me.
Today I feel that my childhood house more closely resembles what I was afraid of when I was small. The places that were familiar to me have been replaced by nature. The scenes of life that intruded on a daily basis from the television are being absorbed by the sound of a rainstorm.
The author of this film bares sole responsibility for obtaining copyright clearance for any copyrighted audio or video materials that might be included in this film.
Author: Shorena Tevzadze
Film was screened at CinéDOC Tbilisi International Documentary Film Festival.
---
ბებიაჩემისა და ბაბუაჩემის სახლი, სადაც ბავშვობის არდადეგებს ვატარებდი, კარგა ხანს მაშინებდა. ჩემს ბავშვურ წარმოსახვაში ბევრი რამ ჩნდებოდა: სიბნელის შიში, მარტოობის შიში, ერთგვარი მისტიციზმი. ზოგჯერ საგნებსაც კი, სულიერ არსებებად აღვიქვამდი. სოფლის სახლს მომავალში სამყაროსგან მოწყვეტილ, მარტოსულ და ბუნებაში ჩაკარგულ არსებად წარმოვიდგენდი ხოლმე.
მეორე სართულის დერეფანს განსაკუთრებით ვერიდებოდი. მისაღები ოთახის კარი სულ ღია იყო და იქიდან გარდაცვლილების სურათები მიყურებდნენ.
დღეს სოფლის სახლი სულ უფრო მეტად ემსგავსება ჩემს ბავშვურ შიშებს. ნაცნობი ადგილებიც ბუნებამ დაიკავა. ტელევიზორის ეკრანიდან შემოჭრილ ცხოვრებას კი კოკისპირული წვიმის ხმაური შთანთქავს.
ფილმში გამოყენებულ აუდიო თუ ვიზუალური მასალის საავტორო უფლებებზე პასუხისმგებელია ფილმის ავტორი.
ავტორი: შორენა თევზაძე
More from Chai Khana:
Website: https://chaikhana.media/en
Facebook: / chaikhana.media
Twitter / chaikhanamedia
Instagram / chaikhanamedia
I always deliberately tried to avoid the hallway on the second floor. The door leading to the living room on that floor was always open and the photos of the dead stared down at me.
Today I feel that my childhood house more closely resembles what I was afraid of when I was small. The places that were familiar to me have been replaced by nature. The scenes of life that intruded on a daily basis from the television are being absorbed by the sound of a rainstorm.
The author of this film bares sole responsibility for obtaining copyright clearance for any copyrighted audio or video materials that might be included in this film.
Author: Shorena Tevzadze
Film was screened at CinéDOC Tbilisi International Documentary Film Festival.
---
ბებიაჩემისა და ბაბუაჩემის სახლი, სადაც ბავშვობის არდადეგებს ვატარებდი, კარგა ხანს მაშინებდა. ჩემს ბავშვურ წარმოსახვაში ბევრი რამ ჩნდებოდა: სიბნელის შიში, მარტოობის შიში, ერთგვარი მისტიციზმი. ზოგჯერ საგნებსაც კი, სულიერ არსებებად აღვიქვამდი. სოფლის სახლს მომავალში სამყაროსგან მოწყვეტილ, მარტოსულ და ბუნებაში ჩაკარგულ არსებად წარმოვიდგენდი ხოლმე.
მეორე სართულის დერეფანს განსაკუთრებით ვერიდებოდი. მისაღები ოთახის კარი სულ ღია იყო და იქიდან გარდაცვლილების სურათები მიყურებდნენ.
დღეს სოფლის სახლი სულ უფრო მეტად ემსგავსება ჩემს ბავშვურ შიშებს. ნაცნობი ადგილებიც ბუნებამ დაიკავა. ტელევიზორის ეკრანიდან შემოჭრილ ცხოვრებას კი კოკისპირული წვიმის ხმაური შთანთქავს.
ფილმში გამოყენებულ აუდიო თუ ვიზუალური მასალის საავტორო უფლებებზე პასუხისმგებელია ფილმის ავტორი.
ავტორი: შორენა თევზაძე
More from Chai Khana:
Website: https://chaikhana.media/en
Facebook: / chaikhana.media
Twitter / chaikhanamedia
Instagram / chaikhanamedia
