ხმის ბალანსი: ირაკლი ქერქაძე (Qerqa)
https://www.facebook.com/toko.churadz...
ტექსტი:
ნიჭი ვერ ჰპოვებს გასაქანს , თუ მფლობელი გახადეს ბუნებით ზანტი , აქ ნეხვი შუშაში მოათავსეს და უმალ უწოდეს ბრილიანტი . არ დატოვეს ხილი ხელშეუხებელი , სადაც ზნეობამ დაკარგა ხიბლი , თუმც ლაყბობენ , რომ სიწმინდე შერჩათ უვნებელი , ლეში მათ დარჩათ დაუპურებელი ! თუ დაგდგომია შენც ჟამი ტანჯვის , არვინ გშველის თან თავთ გაწვიმს , დაბლა ფრენა ხომ არ შვენის არწივს , აქ მუდამ სუნია დამწვრის , დაიწვა ნდობა ტაძრის , მიზანს ოცნება შთაგონებას ვეღარ აწვდის , აქ ნამუსი ძიებაში ბაწრის აქვე უთავბოლოდ დაძრწის ! ვინც მის ნაბაზრებს არ აფასებს , დაუმსხვრევს ფასადებს , რადგან ის მათ მეტ ფასს ადებს და ფარსს ბადებს , ბრალს აქეთ დადებს , რომ არ ქადაგებს ჭეშმარიტებას და ესეც ჰყვება ნერვებს , მას ხომ ემოცია აფერხებს და მიზანსწრაფულობა ამოქმედებს .
მათ ვისაც არ შეგრჩათ მეობა , იმედი თავისი , საკუთარს თელავთ , სულ გინდათ სხვისი , შესატყვისი თუ ვერ ჰპოვეთ , განძად სულ ეძიეთ სული საკადრისი . პირად სივრცეში გეჭრები , გულახდილი თავისა ჩემისა მე ვრჩები მხოლოდ , ყოველ ცოდვას ანალიზს ვუკეთებ და თავთან მარტოს ვრჩები საბოლოოდ , ბოლოს ტაძარს ვეწვიე , ვილოცე შიგ როდის ვერ ვიხსომებ თუმცა უეცარ ზეცის სხივს მრავალჯერ ვიხსენებ , თუმც ვისთვის განკუთვნილს არ მახსოვს ზუსტად . მუქთად მრავლად ნახავ სულით მეამბოხეს , მაგრამ არა კაცს , ვინც ისეთს ამბობდეს , რომ ხეს სიტყვის ძალისხმევით ახმობდეს !
მუზა არის ოქროს საწმისი , მუდამ ბჭობს იყოს საკადრისი , ჰქონდეს რიდი მისი , ვინც არ გატეხა უკუნეთის ფიცი , სუიციდის ფიქრი ეწვია ბევრჯერ თავში , მაგრამ სულაც რომ გადაეშვას აგონიის ზღვაში , პასუხს მადლით ჰპოვებს ცაში ! აქ მთავრობა პირობას გაძლევს , რომ აგირევს თავგზებს , თან ისე რომ პასუხს არ აგებს , ნუ თუ ეს შენში ეჭვს არ ბადებს , საქართველოვ როდის ღა მოიხსნი პირბადეს ?! იდეას არა აქვს ძალაუფლება , თუ მასში ფუძიანი აზრი არ ძევს და უმნიშვნელოა შემართება თუ მას თავგანწირულობა არ სდევს ! თქვენი ცინიზმი ჩემში ბადებს მარაზმს , ახშობს საღ აზრს , საზღვარს ცდება უნებლიედ და როდესაც მე გამოვკრავ ჩახმახს , გაგიმართავთ რითმათა ვახშამს და განგიმარტავთ თითო სტროფს და ნაძრახს , არ დაგტოვებთ არც მშიერს და არც მაძღარს ! არც შხამს დავაკლებ ნაწერს , რადგან გამჭრიახობა აქ უფლებას მაძლევს , სხვაგვარად აქ რა გაძლებს , ვცდები სისტემურ ვაგზლებს , ვეწევი სხვა გზებს ... ფულის სუნია , რთულია დაფასდე , როცა მსმენელი ბრმაა და წუნია , ნაღდი ძალისხმევის გარეშე ამ გარემოცვაში ის ხომ მუდამ განწირულია !
მათ ვისაც არ შეგრჩათ მეობა , იმედი თავისი , საკუთარს თელავთ , სულ გინდათ სხვისი , შესატყვისი თუ ვერ ჰპოვეთ , განძად სულ ეძიეთ სული საკადრისი . პირად სივრცეში გეჭრები , გულახდილი თავისა ჩემისა მე ვრჩები მხოლოდ , ყოველ ცოდვას ანალიზს ვუკეთებ და თავთან მარტოს ვრჩები საბოლოოდ , ბოლოს ტაძარს ვეწვიე , ვილოცე შიგ როდის ვერ ვიხსომებ თუმცა უეცარ ზეცის სხივს მრავალჯერ ვიხსენებ , თუმც ვისთვის განკუთვნილს არ მახსოვს ზუსტად . მუქთად მრავლად ნახავ სულით მეამბოხეს , მაგრამ არა კაცს , ვინც ისეთს ამბობდეს , რომ ხეს სიტყვის ძალისხმევით ახმობდეს !
სნეული კალამი , რომელიც უცქერს ფურცელს , გადმოსცემს უთქმელს , უცვლელს , ღამის შუქზე , საუბრობს ნიმუშზე , ვირუსულ ტიტულზე , პლიუსსა თუ მინუსზე . ბევრი რამ ჩვენს შორის ვრცელდება ღიად , ბოზობა გახდა მისაღები ფრიად , დიახ , ბლიად , ჩემსკენ ყოველ ნასროლ სიტყვას თქვენთვისვე ღიად გარდავქმნი ტყვიად . აქ ყოველი მეორე - ნაცარქექია , სხვის საქმეში ხომ ღმერთია , ლხინში ერთია , თუმც ჭირის ჟამს ყბედია , ნარევი თავსატეხია და წნეხია . მენდე , მახასიათებს ნაკლები სითბო და მეტი ვერაგობა , მეტობს სიმხდალე , მოკვდა გამბედაობა , ბევრს სურს ამ სფეროში ბელადობა , სიმართლესაც კი შეჰკადრეს აქ დრეკადობა .
მათ ვისაც არ შეგრჩათ მეობა , იმედი თავისი , საკუთარს თელავთ , სულ გინდათ სხვისი , შესატყვისი თუ ვერ ჰპოვეთ , განძად სულ ეძიეთ სული საკადრისი . პირად სივრცეში გეჭრები , გულახდილი თავისა ჩემისა მე ვრჩები მხოლოდ , ყოველ ცოდვას ანალიზს ვუკეთებ და თავთან მარტოს ვრჩები საბოლოოდ , ბოლოს ტაძარს ვეწვიე , ვილოცე შიგ როდის ვერ ვიხსომებ თუმცა უეცარ ზეცის სხივს მრავალჯერ ვიხსენებ , თუმც ვისთვის განკუთვნილს არ მახსოვს ზუსტად . მუქთად მრავლად ნახავ სულით მეამბოხეს , მაგრამ არა კაცს , ვინც ისეთს ამბობდეს , რომ ხეს სიტყვის ძალისხმევით ახმობდეს !
https://www.facebook.com/toko.churadz...
ტექსტი:
ნიჭი ვერ ჰპოვებს გასაქანს , თუ მფლობელი გახადეს ბუნებით ზანტი , აქ ნეხვი შუშაში მოათავსეს და უმალ უწოდეს ბრილიანტი . არ დატოვეს ხილი ხელშეუხებელი , სადაც ზნეობამ დაკარგა ხიბლი , თუმც ლაყბობენ , რომ სიწმინდე შერჩათ უვნებელი , ლეში მათ დარჩათ დაუპურებელი ! თუ დაგდგომია შენც ჟამი ტანჯვის , არვინ გშველის თან თავთ გაწვიმს , დაბლა ფრენა ხომ არ შვენის არწივს , აქ მუდამ სუნია დამწვრის , დაიწვა ნდობა ტაძრის , მიზანს ოცნება შთაგონებას ვეღარ აწვდის , აქ ნამუსი ძიებაში ბაწრის აქვე უთავბოლოდ დაძრწის ! ვინც მის ნაბაზრებს არ აფასებს , დაუმსხვრევს ფასადებს , რადგან ის მათ მეტ ფასს ადებს და ფარსს ბადებს , ბრალს აქეთ დადებს , რომ არ ქადაგებს ჭეშმარიტებას და ესეც ჰყვება ნერვებს , მას ხომ ემოცია აფერხებს და მიზანსწრაფულობა ამოქმედებს .
მათ ვისაც არ შეგრჩათ მეობა , იმედი თავისი , საკუთარს თელავთ , სულ გინდათ სხვისი , შესატყვისი თუ ვერ ჰპოვეთ , განძად სულ ეძიეთ სული საკადრისი . პირად სივრცეში გეჭრები , გულახდილი თავისა ჩემისა მე ვრჩები მხოლოდ , ყოველ ცოდვას ანალიზს ვუკეთებ და თავთან მარტოს ვრჩები საბოლოოდ , ბოლოს ტაძარს ვეწვიე , ვილოცე შიგ როდის ვერ ვიხსომებ თუმცა უეცარ ზეცის სხივს მრავალჯერ ვიხსენებ , თუმც ვისთვის განკუთვნილს არ მახსოვს ზუსტად . მუქთად მრავლად ნახავ სულით მეამბოხეს , მაგრამ არა კაცს , ვინც ისეთს ამბობდეს , რომ ხეს სიტყვის ძალისხმევით ახმობდეს !
მუზა არის ოქროს საწმისი , მუდამ ბჭობს იყოს საკადრისი , ჰქონდეს რიდი მისი , ვინც არ გატეხა უკუნეთის ფიცი , სუიციდის ფიქრი ეწვია ბევრჯერ თავში , მაგრამ სულაც რომ გადაეშვას აგონიის ზღვაში , პასუხს მადლით ჰპოვებს ცაში ! აქ მთავრობა პირობას გაძლევს , რომ აგირევს თავგზებს , თან ისე რომ პასუხს არ აგებს , ნუ თუ ეს შენში ეჭვს არ ბადებს , საქართველოვ როდის ღა მოიხსნი პირბადეს ?! იდეას არა აქვს ძალაუფლება , თუ მასში ფუძიანი აზრი არ ძევს და უმნიშვნელოა შემართება თუ მას თავგანწირულობა არ სდევს ! თქვენი ცინიზმი ჩემში ბადებს მარაზმს , ახშობს საღ აზრს , საზღვარს ცდება უნებლიედ და როდესაც მე გამოვკრავ ჩახმახს , გაგიმართავთ რითმათა ვახშამს და განგიმარტავთ თითო სტროფს და ნაძრახს , არ დაგტოვებთ არც მშიერს და არც მაძღარს ! არც შხამს დავაკლებ ნაწერს , რადგან გამჭრიახობა აქ უფლებას მაძლევს , სხვაგვარად აქ რა გაძლებს , ვცდები სისტემურ ვაგზლებს , ვეწევი სხვა გზებს ... ფულის სუნია , რთულია დაფასდე , როცა მსმენელი ბრმაა და წუნია , ნაღდი ძალისხმევის გარეშე ამ გარემოცვაში ის ხომ მუდამ განწირულია !
მათ ვისაც არ შეგრჩათ მეობა , იმედი თავისი , საკუთარს თელავთ , სულ გინდათ სხვისი , შესატყვისი თუ ვერ ჰპოვეთ , განძად სულ ეძიეთ სული საკადრისი . პირად სივრცეში გეჭრები , გულახდილი თავისა ჩემისა მე ვრჩები მხოლოდ , ყოველ ცოდვას ანალიზს ვუკეთებ და თავთან მარტოს ვრჩები საბოლოოდ , ბოლოს ტაძარს ვეწვიე , ვილოცე შიგ როდის ვერ ვიხსომებ თუმცა უეცარ ზეცის სხივს მრავალჯერ ვიხსენებ , თუმც ვისთვის განკუთვნილს არ მახსოვს ზუსტად . მუქთად მრავლად ნახავ სულით მეამბოხეს , მაგრამ არა კაცს , ვინც ისეთს ამბობდეს , რომ ხეს სიტყვის ძალისხმევით ახმობდეს !
სნეული კალამი , რომელიც უცქერს ფურცელს , გადმოსცემს უთქმელს , უცვლელს , ღამის შუქზე , საუბრობს ნიმუშზე , ვირუსულ ტიტულზე , პლიუსსა თუ მინუსზე . ბევრი რამ ჩვენს შორის ვრცელდება ღიად , ბოზობა გახდა მისაღები ფრიად , დიახ , ბლიად , ჩემსკენ ყოველ ნასროლ სიტყვას თქვენთვისვე ღიად გარდავქმნი ტყვიად . აქ ყოველი მეორე - ნაცარქექია , სხვის საქმეში ხომ ღმერთია , ლხინში ერთია , თუმც ჭირის ჟამს ყბედია , ნარევი თავსატეხია და წნეხია . მენდე , მახასიათებს ნაკლები სითბო და მეტი ვერაგობა , მეტობს სიმხდალე , მოკვდა გამბედაობა , ბევრს სურს ამ სფეროში ბელადობა , სიმართლესაც კი შეჰკადრეს აქ დრეკადობა .
მათ ვისაც არ შეგრჩათ მეობა , იმედი თავისი , საკუთარს თელავთ , სულ გინდათ სხვისი , შესატყვისი თუ ვერ ჰპოვეთ , განძად სულ ეძიეთ სული საკადრისი . პირად სივრცეში გეჭრები , გულახდილი თავისა ჩემისა მე ვრჩები მხოლოდ , ყოველ ცოდვას ანალიზს ვუკეთებ და თავთან მარტოს ვრჩები საბოლოოდ , ბოლოს ტაძარს ვეწვიე , ვილოცე შიგ როდის ვერ ვიხსომებ თუმცა უეცარ ზეცის სხივს მრავალჯერ ვიხსენებ , თუმც ვისთვის განკუთვნილს არ მახსოვს ზუსტად . მუქთად მრავლად ნახავ სულით მეამბოხეს , მაგრამ არა კაცს , ვინც ისეთს ამბობდეს , რომ ხეს სიტყვის ძალისხმევით ახმობდეს !
