"მამა" საბა ჭიკაიძის მხილება: არის თუ არა სინამდვილეში დანაშაული განათხოვარ ქალთან ურთიერთობა?
01/31/2022
levani petriashvili-ის
მიერ
ქრისტიანობა არ არის მოვალეობის რელიგია, ურთიერთობა რომელიც განგრევს არც ცოლქმრულია კარგი და არც თავისუფალი, დაადანაშაულო ადამიანი იმაში რომ ის კანონს არღვევს, არაფრით განსხვავდება იმისგან რომ განაჩენი გამოუტანო მას ისე რომ თავად მსჯავრდებულისგან არ მოისმინო მისი საჯარო აღიარება და მისი მდგომარეობა თუ რატომ მოიქცა ის ასე, ამიტომ ამბობს ნიკოდემოსიც სინედრიონზე: იოანეს სახარება 7:51 განა ჩვენი რჯული განსჯის კაცს, თუ წინასწარ არ მოუსმინა და გაიგო, რა ჩაიდინა? ადგე და ადამიანი დაადანაშაულო მრუშობაში მღვდელმა, ისეთივე დანაშაულია როგორც ამ ცოდვაში თანამონაწილეობისა: ისმება კითვა: თუკი გათხოვილ ქალთან ან განათხოვართან ურთიერთობა ისეთივე დანაშაულია როგორც დედმამიშვილთან სექსი, მაშინ რატომ უთხრა იესომ სამარიტელ დედაკაცს წადი დაუძახე შენს მე 6 ქმარს მოდით და წყალს მოგცემთო, თუკი გაანათხოვარი ქალის ცოლად შერთვა არ შეიძლება? შვილი რა უნდა გაიზარდოს უსიყვარულო ოჯახში, მასეთ მამასთან ყოფნას ჯობია მართლაც გაშორდეს, როცა ქმარი ცოლს საუნის ბოზთან ღალატობს, მაგრამ მაგდენი კაცობა არ ყოფნით მღვდლებს რომ ამაზე საჯაროდ ილაპარაკონ. რატომ უნდა გავაუბედუროთ ერთმანეთი, იმიტომ რომ ოჯახია? რა ლოგიკაა ეს, ცოლებმა მოუთმინონ ქმრებს ცემა და დამცირება?
ამიტომ ამბობს პავლე რომ შენ ვინ ხარ ადამიანი რომ განიკითხავ სხვას? ეცემა თუ დგება, ის უფლის წინაშე ეცემა და დგება და არა შენს წინაშე: რომაელთა მიმართ 14:4 შენ ვინა ხარ, რომ განსჯი სხვის მონას? დგას თუ ეცემა, ეს მისი ბატონის საქმეა, მაგრამ მაინც მოახერხებს ფეხზე დადგომას, რადგანაც უფალს შეუძლია წამოაყენოს იგი. _ ასე რომ კითხვა მაქვს ამ მღვდელთან მამა საბასთან: როდის იყო 10 მცნება ადამიანის სინდისს სრულყოფდა, მიუთითო ადამიანს იმაზე რომ რჯულის დამრღვევია და არა იმაზე თუ როგორ არ უნდა დაარღვიოს, ესაა მღვდლის მოვალეობა? თანად როცა დაწერილია რომ არავინ იყო რჯულის შემსრულებელი და ერთშიც დამრღვევი მთლიანად დამრღვევია, რადგან ვინც წინადაიცვეთდა იმას მთელი რჯულის აღსრულება უწევდა (გალ. 5:3), და თუ არ წინადაიცვეთს მაშინ მთლიანად რჯულის დამრღვევი ხარ? ხოლო იმას თუ მე საიდან მაქვს სასულიერო პირების საქმის განხილვის უფლება ამას თავად პავლეს წერილიდან ვიმოწმებ: პირველი კორინთელთა მიმართ 2:15_16 ხოლო სულიერი ყველაფერს განსჯის, თვითონ კი არავისგან არ განისჯება. რადგანაც ვინ შეიცნო ქრისტეს აზრი, რომ ასწავლოს მას? ჩვენ კი ქრისტეს აზრი გვაქვს.
ამიტომ ამბობს პავლე რომ შენ ვინ ხარ ადამიანი რომ განიკითხავ სხვას? ეცემა თუ დგება, ის უფლის წინაშე ეცემა და დგება და არა შენს წინაშე: რომაელთა მიმართ 14:4 შენ ვინა ხარ, რომ განსჯი სხვის მონას? დგას თუ ეცემა, ეს მისი ბატონის საქმეა, მაგრამ მაინც მოახერხებს ფეხზე დადგომას, რადგანაც უფალს შეუძლია წამოაყენოს იგი. _ ასე რომ კითხვა მაქვს ამ მღვდელთან მამა საბასთან: როდის იყო 10 მცნება ადამიანის სინდისს სრულყოფდა, მიუთითო ადამიანს იმაზე რომ რჯულის დამრღვევია და არა იმაზე თუ როგორ არ უნდა დაარღვიოს, ესაა მღვდლის მოვალეობა? თანად როცა დაწერილია რომ არავინ იყო რჯულის შემსრულებელი და ერთშიც დამრღვევი მთლიანად დამრღვევია, რადგან ვინც წინადაიცვეთდა იმას მთელი რჯულის აღსრულება უწევდა (გალ. 5:3), და თუ არ წინადაიცვეთს მაშინ მთლიანად რჯულის დამრღვევი ხარ? ხოლო იმას თუ მე საიდან მაქვს სასულიერო პირების საქმის განხილვის უფლება ამას თავად პავლეს წერილიდან ვიმოწმებ: პირველი კორინთელთა მიმართ 2:15_16 ხოლო სულიერი ყველაფერს განსჯის, თვითონ კი არავისგან არ განისჯება. რადგანაც ვინ შეიცნო ქრისტეს აზრი, რომ ასწავლოს მას? ჩვენ კი ქრისტეს აზრი გვაქვს.
