ჩემი მეორე სახელი - აიშე

▶ ხულოს ცენტრში, ბავშვობის სახლში დაბრუნება ლიამ მას შემდეგ გადაწყვიტა, რაც მისი სამსახურეობრივი საქმიანობა აქაურობას უფრო აქტიურად დაუკავშირდა. მშობლები სოფელ უჩხოში არიან. მათთან კავშირს ლია არ კარგავს, თუმცა, დედა მაინც წუხს შვილთან გატარებული მცირე დროის გამო. ▶ მოსწავლეებთან ურთიერთობა და ადგილობრივი თემისთვის სასარგებლო საქმიანობის გაწევა, ლიას ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. ასე იყო ბავშვობიდან და ასეა - ახლაც. ირგლივ, ყველას ახსოვს ხულოს განვითარების პროცესში ლიას მიერ შეტანილი წვლილი. ახლა, ლია მასწავლებელია, თუმცა, ფიქრობს რომ მოსწავლეებისგან გაცილებით მეტს სწავლობს, ვიდრე - ასწავლის. ▶ ლიას არ უყვარს, როდესაც მისი რელიგიური იდენტობის გამო, თავის მართლების რეჟიმში ამყოფებენ ან როცა უკვირთ რომ "მუსლიმია და მაინც როგორი სწორი შეხედულებები აქვს". ლიას მეხსიერებაში, ადგილობრივი მეჩეთი თანატოლებთან ურთიერთობის, სამყაროს შეცნობის და ეთიკური ღირებულებების ჩამოყალიბების ადგილია. ლიას მეორე სახელიც აქვს. აიშე, - ლიას მეორე სახელია. ____________ • რეჟისორი: გიორგი მურვანიძე • პროდიუსერი: ბაჩო გურაბანიძე • ოპერატორები: გიორგი მურვანიძე, ირაკლი ყურუა • მონტაჟი: გიორგი მურვანიძე • ფერის კორექცია: გიორგი ხომერიკი • მძღოლი: გოჩა შერიფაძე • გარეკანი: გიორგი მურვანიძე. გიორგი ხომერიკი #ჩემიმეორესახელი_აიშე