ფიქრები ომზე | გიო ჭკადუა

08/07/2022

ღამით მესიზმრა,
კბილებს შორის ვიტნევდი თითებს,
ძალას ვატანდი, რომ გამეხსნა შეკრული კრიჭა…
დილით ვფიქრობდი…
რომ კიდევ კარგი, ყველა ბრეკეტი ჩამომცვივდა წინა სიზმარში.
__________________

მოგონება 2008 წლის აგვისტოს ომზე

დაწყობილ რიგში ვაზის ტოტები
კანდაბერილი ყურძნის მტევნებით
დგანან და სიკვდილს ელოდებიან.
_____________

***
უკვე იმღერეს… ხუთი თუ ათი
თოთხმეტი თუ თექვსმეტი მარცვლით,
ან ჰექსამეტრით - სარკისებურ ამბავთა თხრობით
და ვიმეორებ ამ სიმღერებს, უხმოდ და გულში,
ჯარისკაცები ჩემს ეკრანთან ფიცს როცა დებენ.
_______________

***

ნეტავ თუ ოდესმე შეიყვარებენ

იქ ქალები,

ის ქალები,

თან რომ გადარჩნენ,

თან ყოველ წუთში ახლიდან რომ იღუპებიან.
_________________

ექვსი წლის ბავშვი მარიუპოლში

გამიგონია, როცა კი გტკივა,
რომ არ გაგიჟდე,
გონებას უნდა ჩამოფხიკო ყოველი განცდა…
ნეტავ, წინმსწრებად ესწავლებინათ მათემატიკა,
გადამრავლება, გამოკლება, რიცხვების დათვლა.
___________________


ექვსი წლის ბავშვი მარიუპოლში

ცარცისფერია მისი თმები
ახლა და მარად,
დედამიწისთვის , სატურნივით - წრე თანამგზავრთა,
ყველაზე დიდი - თეთრ რკალთა შორის,
დანაშაულის ადგილებს რომ ასფალტზე აკრავს.


***
წყალი მოვიდა

ჯერ მილების ტალახი მოაქვს.

დაიწმინდება…

სულ ასეაო

მასწავლა დედამ.
______________


ნეგატივი ასი წლის შემდეგ

აქ გაზაფხულდა…
წყალს შევაპკურებ თაროზე ყვავილს… ეგონოს წვიმა.
ასე ვიქცევი რამდენიმე წელიწადია…
და არ იზრდება, არც ულბება, არ უამდება...
შემომხმარი მოშავო ფუფხი გატეხილ ფოთლებს.


***

დაღუღუნებენ ფანჯარასთან ლურჯი მტრედები,

ვუყურებ... ვხედავ… ღრმად გამოზნექილ მათ გულ-მკერდებში

როგორ ირევა მხოლოდ თანხმოვნები.

ზურგს უკან პურის გამომხმარი ნაჭერი მიდევს,

დაველოდები.

ავტორი:
გიორგი ჭკადუა

▪ გაეცანით სხვადასხვა საინტერესო ისტორიას ვებგვერდზე - https://indigo.com.ge

ვიდეოები „ინდიგო | INDIGO MAGAZINE"-ისგან