როიალი - ნესი რობაქიძე

23.10.2013 01:33

http://geopoezia.com ჩემი როიალი ყოველთვის ღიღინებს, მაშინაც კი, როცა არ ვახებ თითებს კლავიშებს, მელოდია მუდამ ისმის იმ ოთახიდან, სადაც როიალს ბინა დავუდე , ისმის მელოდია ,ჟრუანტელი მივლის ცოცხლდება სხივები დილის ჩემი როიალი ტკივილს და სიხარულს ყველაფერს განიცდის ვიცი, ირევა მელოდია როცა ტკივილია, ცრემლებს გრძნობს და ისიც კვნესის, უსულო საგანი--ც განიცდის წუხილს ნოტებით ისიც ტირის... დრო მიდის, დღეები მისდევს ერთმანეთს როიალი კი განაგრძობს ღიღინს. ნესი რობაქიძე /კითხულობს: მიხეილ ჩხეიძე/

გაზიარება: