http://geopoezia.com/
სიჩუმე,
ისმის შრიალი
მხოლოდ ხეების,
უხმაუროა თითქოს ნიავიც,
დაძრწის და ფოთლებს
აქეთ--იქეთ დააფარფატებს...
სიმშვიდე...
ფერები მუქი,
აქა--იქ მოჩანს ლანდები,
წყნარად
ჩუმად დააბიჯებენ,
წყვდიადი,
ბნელი,
შუქი მთვარის...
დღეც და ღამეც
ერთნაირი
იდუმალია...
ირევა ხალხი,
ცოცხალიც,
მკვდარიც,
თუმც გარდაცვლილი
უფრო ბევრია,
არის ადგილი,
ასეთი მშვიდი,
წყნარი და ჩუმი
სასაფლაოზე...
ნესი რობაქიძე
კითხულობს: მიხეილ ჩხეიძე
სიჩუმე,
ისმის შრიალი
მხოლოდ ხეების,
უხმაუროა თითქოს ნიავიც,
დაძრწის და ფოთლებს
აქეთ--იქეთ დააფარფატებს...
სიმშვიდე...
ფერები მუქი,
აქა--იქ მოჩანს ლანდები,
წყნარად
ჩუმად დააბიჯებენ,
წყვდიადი,
ბნელი,
შუქი მთვარის...
დღეც და ღამეც
ერთნაირი
იდუმალია...
ირევა ხალხი,
ცოცხალიც,
მკვდარიც,
თუმც გარდაცვლილი
უფრო ბევრია,
არის ადგილი,
ასეთი მშვიდი,
წყნარი და ჩუმი
სასაფლაოზე...
ნესი რობაქიძე
კითხულობს: მიხეილ ჩხეიძე
