ოთო გურგენიშვილი - კურთხეულ იყოს / Oto Gurgenishvili - Kurtxeul iyos
07/25/2013
ოთო გურგენიშვილი-ის
მიერ
კურთხეულ იყოს - /ოთო გურგენიშვილი/
Official Page - / otospoetry
ტექსტი - Text
გათენებისას მოგიძერწე ცამრგვალი ვარდი,
ერთი სხეულით შევიკერეთ ერთი საგულე.
დაღამებისას გულში თითო ოცნებად გრგავდი,
შენი ტუჩებით,სიყვარულის ნიჭი მარგუნე.
როგორც ამომშრალ კალაპოტებს უნდათ შევსება--
მდინარის წყლით და გაზაფხულის ნიაღვარებით.
ვითარც ზღვაოსან მეზღვაურებს ღამით ევსებათ,
მონატრება და მშობლიური სოფლის მკლავები.
მონაბერი ხარ მთის კალთიდან გრილი თვალებით,
ტალღა ხარ სევდით,აზვირთებულ კლდის საკაროზე --
და ბანს გაძლევენ ღრუბლიანი ცის ნაპრალები,
მე კი ლექსს დავწერ,რომ გავშალო მთელს სამყაროზე.
დაღლილობისგან ხელები მტეხავს,რამდენი ვწერე,
დაბუჟებულ თითს ვაქანავებ გრილ ნიავ--ქარში.
აღმოსავლეთის მზე დააბიჯებს და ლურჯი ღელე,
ისე აიმღვრა,როგორც ბეღურა ფუტკრების სკაში.
კურთხეულ იყოს,წმინდა წამები როცა ვემთხვიეთ,
ზეცას ჩუმად და სიყვარულის გვდიოდა სისხლი.
ხელი ჩამკიდე თბილი მზერით როგორც ზეციერ --
თანავარსკვლავედს მოჰყვებოდა საუზმედ ნისლი.
გათენებისას მოგიძერწე ცამრგვალი ვარდი,
ერთი სხეულით შევიკერეთ ერთი საგულე.
დაღამებისას გულში თითო ოცნებად გრგავდი,
შენი ტუჩებით,სიყვარულის ნიჭი მარგუნე.
Official Page - / otospoetry
ტექსტი - Text
გათენებისას მოგიძერწე ცამრგვალი ვარდი,
ერთი სხეულით შევიკერეთ ერთი საგულე.
დაღამებისას გულში თითო ოცნებად გრგავდი,
შენი ტუჩებით,სიყვარულის ნიჭი მარგუნე.
როგორც ამომშრალ კალაპოტებს უნდათ შევსება--
მდინარის წყლით და გაზაფხულის ნიაღვარებით.
ვითარც ზღვაოსან მეზღვაურებს ღამით ევსებათ,
მონატრება და მშობლიური სოფლის მკლავები.
მონაბერი ხარ მთის კალთიდან გრილი თვალებით,
ტალღა ხარ სევდით,აზვირთებულ კლდის საკაროზე --
და ბანს გაძლევენ ღრუბლიანი ცის ნაპრალები,
მე კი ლექსს დავწერ,რომ გავშალო მთელს სამყაროზე.
დაღლილობისგან ხელები მტეხავს,რამდენი ვწერე,
დაბუჟებულ თითს ვაქანავებ გრილ ნიავ--ქარში.
აღმოსავლეთის მზე დააბიჯებს და ლურჯი ღელე,
ისე აიმღვრა,როგორც ბეღურა ფუტკრების სკაში.
კურთხეულ იყოს,წმინდა წამები როცა ვემთხვიეთ,
ზეცას ჩუმად და სიყვარულის გვდიოდა სისხლი.
ხელი ჩამკიდე თბილი მზერით როგორც ზეციერ --
თანავარსკვლავედს მოჰყვებოდა საუზმედ ნისლი.
გათენებისას მოგიძერწე ცამრგვალი ვარდი,
ერთი სხეულით შევიკერეთ ერთი საგულე.
დაღამებისას გულში თითო ოცნებად გრგავდი,
შენი ტუჩებით,სიყვარულის ნიჭი მარგუნე.
