მეგობარო
ერთხელ მითხრეს, სიყვარული არ არსებობს მეგობარო
და რა გინდა შენი თავი ასე უნდა შემაბრალო?
მეგობარო, ყველას უყვარს. თუ ვიღაც არ, რაღაც მაინც
აბა რატომ ელოდები გამალებით ასე მაისს?
იმიტომ რომ რაღაც გიყვარს, მაინც ყვები რაღაც ვნებას
გაზაფხულზე რომ ელოდი აკაციის აყავავებას
მხოლოდ მიტომ, რომ დაპენტავს, გეგონება მოთოვს ყვავილს.
გაზაფხულის იებივით, სიყვარული ყველგან ყვავის.
ხედავ გარეთ ბავშვებს? გუნდას გუნდაზე რომ აკრავენ
თოვლის ბაბუ ააშენეს და წრეს შემოარტყამენ.
ეს არ არის სიყვარული? მათი ლაღი თვალები.
ჟღიამულით რომ მღერიან. დივლი დალა ლალები...
გაიღიმე მე-გო-ბა-რო... ბევრს არ ვიწყებ მოყოლას,
იმ ბიჭს ხედავ? ქურტუკი რომ მოაფარა გოგონას
აქედანაც კი იგრძნობა, როგორ უყვარს, ისიც ღელავს
ნახე როგორ ეხუტება ქარი როცა დაუბრევას
მე რაა მეგობარო, მერა რა რომ გარეთ ცივა
ხედავ ბავშვებს, იმ გოგონას მაინც როგორ გაეცინა?
ის მოხუცი ბებია რომ საკენკს უყრის ბეღურებს
ნახე მისი შვილიშვილი რა თვალებით უყურებს.
ჩიტებსაც კი შეუძლიათ სიყვარული, გრძნობა რამის
რა აღარ ჩანს ამ ფანჯრიდან, მომერია ცრემლი ლამის...
ახლა დატკბი მე-გო-ბა-რო... და ეს ხედი მიგანიშნებს
თუ რა არის სიყვარული, რომ არ წერენ მასში ნიშნებს.
დაელოდე, ეს ბავშვები გაიქცევა მალე სახლში
ის წყვილი კი ხედავ როგორ გაერია კოცნის ალში.
ბეღურებიც აჭიკჭიკდნენ, ერთმანეთი უყვართ მათაც
სიყავრულის გარდა ძმაო არაფერი არ ეცადათ.
არაფერი არ გამოვა, თუ პირველად რამეს არ ცდი,
მთავარია ჯერჯერობით შენ სულსა და გულს არ ასცდი.
ახლა არ თქვა რომ არასდროს, არაფერი გყვარებია.
მე მაინც არ დავიჯერებ... როგორც დაგიბარებია.
ილია ლაზიშვილი (2016)
---------------------------------------------------------------------------------
სოც. ქსელები:
Facebook ► https://goo.gl/rH8kgf
Instagram ► https://goo.gl/iLaAu4
ერთხელ მითხრეს, სიყვარული არ არსებობს მეგობარო
და რა გინდა შენი თავი ასე უნდა შემაბრალო?
მეგობარო, ყველას უყვარს. თუ ვიღაც არ, რაღაც მაინც
აბა რატომ ელოდები გამალებით ასე მაისს?
იმიტომ რომ რაღაც გიყვარს, მაინც ყვები რაღაც ვნებას
გაზაფხულზე რომ ელოდი აკაციის აყავავებას
მხოლოდ მიტომ, რომ დაპენტავს, გეგონება მოთოვს ყვავილს.
გაზაფხულის იებივით, სიყვარული ყველგან ყვავის.
ხედავ გარეთ ბავშვებს? გუნდას გუნდაზე რომ აკრავენ
თოვლის ბაბუ ააშენეს და წრეს შემოარტყამენ.
ეს არ არის სიყვარული? მათი ლაღი თვალები.
ჟღიამულით რომ მღერიან. დივლი დალა ლალები...
გაიღიმე მე-გო-ბა-რო... ბევრს არ ვიწყებ მოყოლას,
იმ ბიჭს ხედავ? ქურტუკი რომ მოაფარა გოგონას
აქედანაც კი იგრძნობა, როგორ უყვარს, ისიც ღელავს
ნახე როგორ ეხუტება ქარი როცა დაუბრევას
მე რაა მეგობარო, მერა რა რომ გარეთ ცივა
ხედავ ბავშვებს, იმ გოგონას მაინც როგორ გაეცინა?
ის მოხუცი ბებია რომ საკენკს უყრის ბეღურებს
ნახე მისი შვილიშვილი რა თვალებით უყურებს.
ჩიტებსაც კი შეუძლიათ სიყვარული, გრძნობა რამის
რა აღარ ჩანს ამ ფანჯრიდან, მომერია ცრემლი ლამის...
ახლა დატკბი მე-გო-ბა-რო... და ეს ხედი მიგანიშნებს
თუ რა არის სიყვარული, რომ არ წერენ მასში ნიშნებს.
დაელოდე, ეს ბავშვები გაიქცევა მალე სახლში
ის წყვილი კი ხედავ როგორ გაერია კოცნის ალში.
ბეღურებიც აჭიკჭიკდნენ, ერთმანეთი უყვართ მათაც
სიყავრულის გარდა ძმაო არაფერი არ ეცადათ.
არაფერი არ გამოვა, თუ პირველად რამეს არ ცდი,
მთავარია ჯერჯერობით შენ სულსა და გულს არ ასცდი.
ახლა არ თქვა რომ არასდროს, არაფერი გყვარებია.
მე მაინც არ დავიჯერებ... როგორც დაგიბარებია.
ილია ლაზიშვილი (2016)
---------------------------------------------------------------------------------
სოც. ქსელები:
Facebook ► https://goo.gl/rH8kgf
Instagram ► https://goo.gl/iLaAu4
